Μπορώ να κάνω ζαβολιές;

Τι συμβαίνει όταν ένα άτακτο καπέλο εισβάλει στην τάξη μας και κάνει όλο ζαβολιές; Τι συμβαίνει όταν το φοράμε και κάνουμε ζαβολιές κι εμείς; Τι εμφανίζει εκεί που δε το περιμένεις; Μέσα από μια παιχνιδιάρικη και τρυφερή ιστορία με τίτλο “Το άτακτο καπέλο”,   οι μαθητές/τριες του Νηπιαγωγείου των Σύγχρονων Εκπαιδευτηρίων Κοτρώνη στο Εργαστήρι Συναισθημάτων ανακάλυψαν πως το να κάνουν ζαβολιές είναι απαραίτητο κομμάτι της παιδικής ηλικίας. Είναι τρόπος έκφρασης δημιουργικότητας, περιέργειας και ανάγκης για εξερεύνηση, αρκεί οι ζαβολιές να είναι καλοπροαίρετες. Να μη δημιουργούν δυσάρεστα συναισθήματα στους φίλους τους και να προκαλούν μόνο γέλιο και ευχαρίστηση. Κι αν καμιά φορά προκαλέσουν λύπη ή θυμό; Τότε τι θα συμβεί; Μέσα από τις ζαβολιές του καπέλου βρήκαμε λύση και σε αυτό! Όρια! Οι κανόνες και τα όρια μάς βοηθάνε να μην παρασυρόμαστε, να ελέγχουμε την παρορμητικότητά μας και να σεβόμαστε τα συναισθήματα των άλλων. Ας μη ξεχνάμε τελικά πως μια μικρή ζαβολιά κρύβει συχνά μια μεγάλη φαντασία, αλλιώς πώς θα ξεχώριζαν οι μεγάλοι από τα παιδιά!