Με την ποίηση πολεμάμε τον ρατσισμό
Οι μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου, μέλη του Δημοσιογραφικού Ομίλου, με αφορμή την 27η Ιανουαρίου, τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος, μαθαίνουν να αναλύουν την ποίηση του Μπρεχτ και ευαισθητοποιούνται κατά της φρίκης του ρατσισμού.
Το παρακάτω ποίημα του Μπρεχτ γράφτηκε το 1938, μέσα στη δίνη του αναδυόμενου ναζισμού και του επερχόμενου Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, εμπεριέχει έμμεσες πολιτικές νύξεις και διακρίνεται για την πολιτική του διάσταση. Αποκαλύπτει την πλάνη και την εξαπάτηση του λαού από τους ηγέτες και τους πραγματικούς υπεύθυνους των προβλημάτων του (το καθεστώς και τους ισχυρούς). Οι τελευταίοι, ενώ εκμεταλλεύονται τον λαό και προκαλούν πολέμους, πείνα και δυστυχία, στοχοποιούν τους Εβραίους και στρέφουν τη δυσαρέσκεια των πολιτών εναντίον τους, τροφοδοτώντας το μίσος.
Οι Εβραίοι, συμφορά για το λαό – Μπέρτολτ Μπρεχτ
Αν, όπως διαλαλούν οι αρχηγοί μας στα μεγάφωνά τους,
οι Εβραίοι ευθύνονται για όλες τις κακοτυχίες μας,
και δεδομένου ότι οι αρχηγοί μας είναι πάνσοφοι
καθώς μας λένε και μας ξαναλένε οι ίδιοι,
τότε είναι ολοφάνερο πως οι συμφορές μας που όλο και πληθαίνουν,
οφείλονται στο πλήθος των Εβραίων που όλο και λιγοστεύουν.
Οι Εβραίοι μονάχα φταίνε που μας δέρνει η πείνα,
ενώ οι μεγαλοκτηματίες μας ψοφάνε από τη δουλειά σπέρνοντας και θερίζοντας
κι ενώ οι καρχαρίες του Ρουρ
δεν τρώνε παρά τα ψίχουλα
που πέφτουν απ’ του εργάτη το τραπέζι.
Εξ άλλου οι Εβραίοι μονάχα είν’ αιτία που δεν υπάρχει στάρι για ψωμί,
μια κι ο στρατός έχει επιτάξει, για γυμνάσια και στρατώνες,
κάμπους και πλαγιές όσο μια επαρχία ολόκληρη.
Αφού λοιπόν, είναι οι Εβραίοι συμφορά για το λαό μας,
είναι εύκολο πολύ, για το λαό, να ξεχωρίσει έναν Εβραίο.
Δεν χρειάζεται, γι’ αυτό, να δεις πιστοποιητικά γεννήσεως
ούτε εξωτερικά γνωρίσματα
—αυτά είναι, πολλές φορές, απατηλά.
Φτάνει, μονάχα, να ρωτήσεις:
«Είναι ο Δείνα ή ο Τάδε συμφορά για μας;»
Αν ναι, τότε είναι σίγουρα Εβραίος.
Μια συμφορά δεν την ξεχωρίζεις
από της μύτης το σχήμα,
μα από τις ζημιές όπου σωριάζει.
Οι πράξεις, και όχι οι μύτες, αφανίζουν.
Δε χρειάζεται μύτη μακρουλή για να μπορείς
να κλέβεις και να δυναστεύεις το λαό.
Φτάνει, μονάχα, να ’σαι στέλεχος του καθεστώτος!
Άρα: Μια κι ο καθένας ξέρει πώς το καθεστώς
είναι η πιο μεγάλη συμφορά για το λαό
κι αφού όλες μας οι συμφορές είν’ γέννημα των Εβραίων,
θα πει πως και το καθεστώς είν’ των Εβραίων γέννημα.
Τι πιο ολοφάνερο —και όπερ έδει δείξαι!
Η μαθήτρια Βάλια Σάκκη εμπνεύστηκε και δημιούργησε την παρακάτω παρουσίαση.
Για να τη δείτε, ακολουθήστε τον σύνδεσμο: ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ
