Όταν το σήμερα αφανίζει το αύριο

«Όταν το τελευταίο δέντρο καεί, ο τελευταίος ποταμός ρυπανθεί και πεθάνει το τελευταίο ψάρι, τότε ο άνθρωπος θα διαπιστώσει πως δεν μπορεί να τραφεί με χρήματα».

Προφητεία Ινδιάνου της φυλής Κρι

Ο άνθρωπος είναι κομμάτι αναπόσπαστο της φύσης. Μέσα σ’ αυτήν παίρνει υπόσταση, απ’ αυτή γεννιέται κι απ’ αυτή συντηρείται και επιβιώνει. Γέννημα και θρέμμα της φύσης. Όσο υπάρχει σαν μονάδα και για να επιζήσει, συνδέεται μ’ αυτήν ισόβια μ’ έναν πολύτιμο ζωοδότη “ομφάλιο λώρο”, μέσα από τον οποίο τροφοδοτείται. Ό,τι είναι σαν ύλη, απ’ αυτή το αντλεί. Η δημιουργία του, η τροφή του, η υγεία του, η κατοικία του ξεκινούν πάντα απ’ το φυσικό περιβάλλον.

Αλλά η σχέση του αυτή δεν σταματάει στον υλικό τομέα της ζωής του. Και ό,τι ακόμη δημιούργησε «μόνος του» στον κοινωνικό, στον πνευματικό και στον ηθικό του βίο, σ’ αυτό, το φυσικό περιβάλλον το οφείλει. Αυτό είναι το πρότυπο και ο μοναδικός εμπνευστής του. Η θαυμαστή τάξη που κυριαρχεί στη φύση και στα όντα της του δίδαξε τους κανόνες της κοινωνικής ζωής. Αυτή τον δίδαξε, με τη δική της ομορφιά και αρμονία, το αισθητικά ωραίο, που το μετουσίωσε αυτός στις Τέχνες που καλλιέργησε, αντιγράφοντας το φυσικό του περιβάλλον. Η φύση, αποκαλύπτοντας του τα μυστικά της, του ακόνισε το πνεύμα. Κι αυτή του μαλάκωσε την ψυχή και του ενέπνευσε τους ηθικούς κανόνες που διαμόρφωσαν τον ψυχικό του κόσμο…

 «Ο άνθρωπος από τα σπλάχνα της φύσης γεννήθηκε, στους κόρφους της γαλουχήθηκε και διαμόρφωσε την ηθική και πνευματική προσωπικότητα για την οποία υπερηφανεύεται σήμερα. Αυτή τον γέννησε, αυτή τον ανάθρεψε», γράφει ο Θ. Κυριαζόπουλος κι όλοι μας συμφωνούμε απόλυτα.

Ο άνθρωπος δεν πρέπει να μένει αδιάφορος απέναντι στην οικολογική καταστροφή που συντελείται στον πλανήτη Γη. Έχει χρέος να συμφιλιωθεί με τη φύση και να αγωνιστεί για να την προστατεύσει. Λύσεις υπάρχουν, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να υπάρξει και η ανάλογη βούληση. Μόνο όταν όλοι μας συνειδητοποιήσουμε την αξία της φύσης και το πόσο εξαρτάται η επιβίωση και η ευημερία του ανθρώπου απ’ αυτή, θα μπορέσουμε να κινηθούμε ανάλογα για να αντιμετωπίσουμε την οικολογική κρίση.

 Σε όλα αυτά τα συμπεράσματα οδηγηθήκαμε με αφορμή την εκδρομή μας στον “Βοτανικό Κήπο, Ζέλιος Γη”. Είχαμε όλοι εξοπλιστεί με μπλοκ, μολύβια, φωτογραφικές μηχανές και βιντεοκάμερες. Αμέσως μόλις φτάσαμε, χωριστήκαμε σε ομάδες και αναλάβαμε δράση. Προσέχοντας να μη διαταράξουμε την ηρεμία των οργανισμών που ζουν εκεί, αρχίσαμε να καταγράφουμε ποικίλα είδη φυτών από όλο τον κόσμο! Τραβήξαμε φωτογραφίες και βίντεο, ζωγραφίσαμε, ταΐσαμε ελάφια, κάναμε σκίτσα και συλλέξαμε πληροφορίες για τον τρόπο ανάπτυξης των φυτών και τον τρόπο διαβίωσης των ζώων. Επίσης, καταγράψαμε τους κινδύνους που απειλούν τη φύση εξ αιτίας της ανθρώπινης παρέμβασης. Η πρωτοβουλία του σχολείου μας είχε ένα συγκεκριμένο σκοπό: να αναδείξουμε το φυσικό πλούτο της περιοχής μας και να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον των κατοίκων, ώστε να συμβάλουν στην προστασία του. Η μεγαλύτερη λοιπόν ανταμοιβή μας για την προσπάθεια που καταβάλαμε είναι πραγματικά αυτοί οι στόχοι να ευοδωθούν!

Το φωτογραφικό υλικό επιμελήθηκαν οι μαθήτριες Αντωνιάδη Δέσποινα και Φερεκίδη Αλίκη, ενώ η ζωγραφιά είναι του Γεράσιμου Χαλαντζούκα.

Δημοσιογραφική ομάδας μαθητών Α’ Γυμνασίου